Onze eerste stappen in crowdfunding

Begin januari schreven wij over de dalende spaarrente. Inmiddels is de spaarrente weer wat verder gedaald, ook bij de banken waar wij ons spaargeld hebben staan. Je vraagt je dan af of er andere mogelijkheden zijn om wat meer rendement te halen uit een deel van het spaargeld dat wij niet direct nodig hebben voor onze doelen van 2016. 

Beleggen is dan een alternatief. Een alternatief waar wij geen enkele ervaring mee hebben. Het klinkt ook allemaal best ingewikkeld: turbo-optie-sprint-futures en andere ingewikkelde abracadabra met hoge en niet te begrijpen risico’s. Met Geldnerd raakten wij 'in gesprek' hierover en hij gaf aan dat je juist simpel moet beginnen. Dat je moet wennen aan de gedachte dat de waarde van je belegging soms naar beneden fluctueert. En dat is best lastig voor mensen die vanuit nature op zoek zijn naar zekerheden :-) Desondanks hebben wij ons er wat meer in verdiept. Toen eind van het jaar, en begin dit jaar, de beurzen weer hard naar beneden kelderden sloeg de twijfel toch weer toe... Ook al 'moet' je het op de lange termijn bekijken en is het misschien juist nu het instapmoment.
Wij denken dat wij voor nu nog onvoldoende kunnen wennen aan de voornoemde gedachte.

Crowdfunding, is dat iets voor ons? 

Vorig jaar september besteedde Zuinigaan aandacht hieraan in een blog met de titel 'Meer rente bij crowdfunding?'. 'In 10 jaar financieel afhankelijk' deelde in zijn blog van medio deze maand zijn ervaringen over crowdfunding. Interessant leesvoer.

Waar wij dus met beleggen moeite hebben met het fluctueren van de waarde van beleggingen, biedt crowdfunding in die zin vooraf meer inzicht in het mogelijk te behalen rendement en de termijn waarbinnen dit rendement behaald kan worden. Mogelijk, want feitelijk is crowdfunding niets meer of minder dan een investering in een (vaak startende) onderneming, die (grote) risico's met zich mee kan brengen. Je kunt je dan ook afvragen of dit risico niet veel groter is dan defensief beleggen.

In de genoemde blogs werd verwezen naar HorecaCrowdfunding.nl, dat zich - de naam zegt het al - toelegt op het financieren van horecaconcepten. Natuurlijk zijn er diverse andere platforms, die zich focussen op andere concepten.

Investeren in een startende (horeca)onderneming is an sich erg risicovol. Er bestaat een kans dat deze onderneming het helemaal niet redt en dan kun je fluiten naar je investering. Om van het rendement maar te zwijgen. 

Spreiding van de investeringen wordt dan ook op deze platforms sterk aangeraden.

Wij zagen dat er ook regelmatig investeringen gevraagd worden voor ´La Cubanita´.

La Cubanita is een laagdrempelig tapasrestaurant met een Cubaanse uitstraling volgens een vaste formule. Er zijn inmiddels ruim 40 vestigingen in Nederland en de formule groeit gestaag. Zelf eten wij ook af en toe bij dit restaurant in onze woonplaats. Je moet er altijd reserveren. Het zit er bijna altijd helemaal vol. Een bewezen concept, denken wij. De investering wordt ook getypeerd als ´behoedzaam´, waarbij de geprognosticeerde jaarlijkse vrije kasstroom meer is dan 75% van de jaarlijkse annuïteit. 

Hoewel ook het investeren in een onderneming met ´bewezen formule´ simpelweg risico´s met zich mee brengt, denken wij dat op basis van de financiële onderbouwing bij deze investering de risico´s aanvaardbaar zijn. 

Wij hebben dan ook gisteren € 500,00 geïnvesteerd in de vestiging van La Cubanita in Noordwijk. De looptijd is 48 maanden, het rendement 7,5%. Aflossing vindt maandelijks plaats (annuìtair).

Wat zijn jouw ervaringen met Crowdfunding? Sta jij er voor open, of vind je het te riskant?

52 weken 'uitdaging': de tussenstand

Aan het begin van dit jaar verschenen er diverse blogs over de '52 weken uitdaging'. De één doet fanatiek mee, de ander ziet er letterlijk geen uitdaging in. 

In de voorgaande jaren hebben wij er wel van gehoord, maar wij hebben toen niet mee gedaan. Reden? Op het moment dat wij deze blogs lazen, was het jaar al een flink stuk onderweg. Dit jaar doen wij wel mee. Maar om een andere reden dan de reden die achter dit initiatief zit (geld uitsparen om te sparen). 

Sinds enige tijd begroten wij maandelijks niet meer tot exact € 0,00. Wij houden een marge aan van € 100,00. De ene keer houden wij iets meer over, maar meestal zit het er net onder. Het bedrag dat aan het eind van de maand overblijft, gaat dan extra naar de buffer. Op de grote hoop dus. 

Op zich is dat niet erg. Maar wat nu als wij (een deel van) dit bedrag gebruiken voor een specifiek doel? Wij hebben gelukkig de mogelijkheid om maximaal extra te aflossen. Doelen voor verbeteringen van het huis staan ook in de steigers. Of toch een grotere buffer?

Voor een leuk uitje of dagje weg hebben wij maandelijks al een klein budget, hoewel het - gezien het herstel van Y. - er de laatste tijd flink bij in is geschoten om dat budget ook daadwerkelijk als gezin uit te geven. Maar dat geheel ter zijde :-)

Wij hebben besloten - en wij beseffen ons dat dat een echt luxe probleem is - het geld apart te zetten voor een 'bijzonder' weekendje weg, een weekje vliegvakantie (voor ons al bijzonder op zich!) of een andere 'bijzondere' beleving. Wat verstaan wij dan onder 'bijzonder'? Dat zien wij wel heel breed :-) Bijvoorbeeld een paar dagen naar D.isneyLand Parijs, met aansluitend een bezoek aan deze stad zelf? Of een andere stedentrip in Europa? Een vliegvakantie in het voorjaar naar de zon (wetende dat wij al járen alleen kamperen, dus bijzonder)? Of een weekje met de fiets door Nederland en onderweg slapen op bijzondere plekken? Zo maar wat ideeën uit de losse pols :-) Als iemand nog leuke ideeën heeft, dan horen wij deze graag in een reactie op dit blog!

Omdat wij niet de standaard 'uitdaging' aan gaan, hebben wij ook besloten af te wijken van het 'standaard' systeem, dat voorschrijft dat je in week één € 1,00 apart  zet, in week twee € 2,00, etcetera, etcetera. Wij kiezen voor de bingo-variant, die wij tegenkwamen op de blog van HypotheekWeg. 

Y. heeft een Excelbestand gemaakt. Door op een button te klikken wordt een willekeurig getal tussen de 1 en 52 gekozen. Elke vrijdagavond spelen wij 'bingo'. Hieronder de 'bingogetallen' van de maand januari 2016:

Week 1 (8 januari 2016):             € 43,00

Week 2 (15 januari 2016):           € 14,00

Week 3 (22 januari 2016):           € 22,00

Week 4 (29 januari 2016):           € 6,00

Totaal gespaard in januari 2016:  € 85,00

Doen jullie ook mee aan de 52 weken uitdaging? Spelen jullie, zoals het bedoeld is of hebben jullie ook een eigen variant?

Ons eerste doel is gerealiseerd: de nieuwe halkast!

Eind vorig jaar stelden wij onze doelen op voor het jaar 2016. Eén van die doelen is inmiddels gerealiseerd, en wel op een, voor ons, onverwachte manier :-)

Ons doel:

Nieuwe halkast:  € 500,00 

Tsja, dit is een lastige. In de hal hebben wij een nis. Boven deze nis en onder de trap is al wel wat bergruimte beschikbaar. Toen onze zoon klein was, was deze nis een mooie plek om de wandelwagen te parkeren. Wat mij betreft is de situatie prima, maar X. wil graag liever meer bergruimte. Zo kan de aangelegde voorraad vanaf zolder naar deze uitgebreide bergruimte verplaatst worden. Verwachte kosten: € 500,00.

Aangezien wij allebei niet bijzonder handig zijn, hebben wij besloten dit klusje uit te besteden. Je kunt niet altijd een beroep doen op familie, helemaal niet als deze het nu a) druk hebben met een verhuizing en b) andere belangrijke zaken aan hun hoofd hebben. 

Afgelopen weekend is vrouwlief - gewapend met de afmetingen, foto's en onze wensen - bij een bedrijf op bezoek geweest dat kasten op maat maakt. Een goed gesprek, totdat in de loop van de middag de offerte op de mat viel: ruim € 1.000,00 voor (het monteren van) twee klapdeuren en een paar planken aan de muur. Wij hebben dit bedrijf maar even gemaild dat wij geschrokken zijn van dit offertebedrag en dat wij wel even verder kijken :-)

Volgende stap was om deze 'werkopdracht' op W.erkspot te zetten. Hier hebben wij goede ervaringen mee. De tekst van de opdracht was nog niet 'opgedroogd' of er kwam een reactie. Deze persoon had ergens volgende week tijd om te komen kijken.

In afwachting hiervan besloot X. dat we dan toch in ieder geval zelf konden proberen de twee schuifpanelen met rail te verplaatsen naar de voorkant van de halkast. Even kijken hoe dat staat :-) Gaat er iets mis, dan geeft dat niets. Het moet er tijdens de werkzaamheden van de klusjesman toch uit.

En zo kwam het dat de schuifpanelen, de rail en vaste planken werden gedemonteerd. De rail werd zo goed en kwaad als dat ging op maat gezaagd en geplaatst aan de voorkant van de halkast. Hup, de twee schuifpanelen er weer in en zo ineens hadden wij een grote halkast. In plaats van planken aan de muur, paste een I.KEA-kastje - dat op zolder stond - er precies in. Manden er in, en klaar. Er is zelfs nog ruimte voor de stofzuiger en dweil. Okee, er moet nog wel een likje verf hier en daar. Maar aangezien dat achter de deuren zit - en je het dus niet ziet - komt dat wel als wij in het voorjaar de andere schilderklussen gaan uitvoeren.

Trots als een pauw zakten wij 's avonds tevreden op de bank. De vakman hebben wij maar keurig afgezegd. En zo zie je maar weer: door het gewoon te doen, hebben wij een mooie halkast en het volledige budget uitgespaard!

Update 17:00 uur: op verzoek van o.a. Arri enkele foto's van onze halkast.

Voor:

 Na:

Méér salaris, méér uitgeven?

Gisterenmiddag werd dan eindelijk het salaris van X. gestort.

De uitkomst van de diverse rekentools, die aan het begin van deze maand volop in het nieuws waren, blijkt in ons geval dichtbij de werkelijkheid te liggen. X. ontving € 76,18 méér nettoloon. Wij rekenden namelijk op ongeveer € 75,00 netto extra.

Y. daarentegen kreeg € 7,13 extra salaris gestort. Maar, dit is niet enkel het extra salaris. Want, door een aanpassing in onze zorgverzekering is de zorgpremie aangepast. Hoewel deze aanpassing op de laatste dag van het jaar door ons is doorgevoerd, is deze aanpassing al wel verwerkt en verrekend in het salaris van Y. Dat is wel eens anders geweest. Aangezien wij vanaf deze maand € 14,65 méér zorgpremie betalen, komt de stijging van het salaris van Y. feitelijk hoger uit, namelijk € 21,78 netto per maand. 

Samen hebben wij, even los van de veranderde zorgpremie, € 97,96 méér netto salaris gekregen. Houden wij wel rekening met de veranderde zorgpremie, dan is ons salaris gestegen met € 83,31 netto. 

Wij zijn er natuurlijk erg blij mee! 
Door verhoging van - onder andere - de energiebelasting en het verder afbouwen van de arbeidskorting zal het voordeel uiteindelijk nog wel wat lager uitvallen.

De vraag is nu natuurlijk of wij deze extra inkomsten ook gaan uitgeven. In de zin van: het stimuleren van de economie :-) Het antwoord is kort: nee! Wij hebben besloten ons maandelijks spaarbedrag ten behoeve van onze buffer te verhogen. 

Uit de diverse berichtgevingen begrepen wij dat het 'extraatje' door menigeen meteen al weer wordt uitgegeven. Maar een klein deel van de ontvangers zet het op een spaarrekening om te sparen of voor de aankomende vakantie. 

Waar doe jij moet jouw 'extraatje'?

De eerste extra aflossing van 2016

Zoals wij al eerder schreven, willen wij dit jaar maandelijks € 875,00 extra aflossen op het aflossingsvrije gedeelte van onze hypotheek. Op deze manier halen wij ons doel om eind 2016 het maximaal boetevrije bedrag af te lossen op dit hypotheekdeel.

De eerste extra aflossing van het nieuwe jaar werd afgelopen zondag van onze bankrekening afgeschreven. Over een paar dagen ontvangen wij normaal gesproken een brief waarin deze extra aflossing wordt bevestigd. Begin februari ontvangen wij van onze bank een nieuw leningoverzicht. 
Tegenwoordig is het ook mogelijk om via internetbankieren extra af te lossen. Hoewel wij dat nog via een maandelijkse reguliere overboeking doen, is het wel alvast mogelijk om te zien wat de nieuwe maandtermijn zal worden.

Met deze extra aflossing daalt de hypotheekschuld van dit leningdeel van € 56.450,35 naar € 55.575.35. Het levert een rentebesparing op van bruto € 3,46. Dat lijkt weinig, maar deze rente hoeven wij over de resterende looptijd van de hypotheek nooit meer te betalen. Wij houden ons vast aan de al gerealiseerde besparingen. Waar wij vóórdat wij met extra aflossen begonnen nog ruim € 1.225,00 bruto per maand betaalden aan aflossing en rente, betalen wij nu per 1 maart 2016 € 966,36 bruto per maand. 
Kijk, dat zet zoden aan de dijk! :-)

Hebben jullie deze maand al een extra aflossing gedaan?

Budgetkeuze: kleding en schoenen

Deze week staat in de schijnwerpers: kleding en schoenen

Regelmatig verbazen wij ons hoeveel mensen gemiddeld per maand uitgeven aan kleding. Bedragen van een paar honderd euro zijn geen uitzondering. Kasten vol met kleding en een heel arsenaal aan schoenen. Ieder zijn hobby zullen wij dan maar zeggen :-)
Wij zitten duidelijk anders in de 'wedstrijd'.

Eigenlijk zijn wij allebei nooit van die 'big spenders' geweest op kledinggebied. Wij gaan zelden 'zo maar' de stad in om kleding te shoppen. Als wij kleding nodig hebben, gaan wij doelgericht te werk. 
Y. koopt, en dat is misschien wel heel mannen eigen, één of twee keer per jaar 'ter vervanging van' een aantal nieuwe overhemden, polo's en/of broeken bij een mannenmodezaak in onze woonplaats. Hij gaat hierbij duidelijk voor kwaliteit. En dan hebben wij het niet sec over merkkleding. Zijn kleding gaat erg lang mee. 
Daarbij speelt ook dat hij dusdanig lang is - ruim over de twee meter - dat hij niet kan slagen voor een aanbieding in een reguliere kledingzaak. Een grote uitgave ineens van meestal tussen de € 150,00 en € 250,00 euro. Schoenen koopt hij ook heel doelgericht.
Omgerekend per maand heb je het dan over hooguit € 25,00.

Ook X. staat er precies hetzelfde in. Zij gaat alleen naar de stad als ze ook echt iets nodig heeft. En natuurlijk, het komt heus nog wel eens voor dat als ze in de stad is en iets leuks tegen komt dat ze dat dan meeneemt. Maar ook hier geldt dat zij sinds onze ommezwaai in 2012 steeds meer voor kwalitatieve kleding en schoenen kiest, die ook beduidend langer mee gaat dan één seizoen. Zij komt niet eens aan het bovengenoemde bedrag dat manlief gemiddeld per maand uitgeeft. 

Onze zoon M. daarentegen heeft een heel eigen smaak. Hij trekt echt niets aan dat niet naar zijn zin is :-) In het begin ging X. met hem nog wel eens de stad in om kleding te shoppen. Meneer vond dat maar niets. Te veel winkels, te veel dat mama mooi vond en hij niet. Tegenwoordig gaan de mannen samen de stad in om heel gericht kleding en schoenen uit te kiezen. En in no-time zijn ze dan geslaagd. En even gezellig een terrasje meepikken, dat dan wel weer wel :-)
Waar het in het begin vaak om kleding ging uit de H.&M - toegegeven het is leuke kleding - komen wij met zoonlief tegenwoordig steeds vaker in de wat duurdere (merk)winkels. Ook bezoeken we elk jaar wel de G.aastra Sale, waar je tegen zeer aantrekkelijke prijzen goede kwalitatieve kleding en schoenen kunt kopen. Ook wij kijken of er dan iets voor ons tussen zit. 
Kleding en schoenen voor onze zoon bekostigen wij uit de kinderbijslag. 

Klinkt het misschien allemaal wel erg suf? Niet meer even lekker ongegeneerd de stad in gaan en thuiskomen met tassen vol kleding en schoenen? Dan zijn wij dat misschien ook wel een beetje :-) 

Hoe gaan jullie hiermee om? Werken jullie met een kledingbudget?

Give away: de uitslag :-)

De afgelopen twee dagen heb je je in kunnen schrijven voor deze give away!
Het is altijd afwachten hoeveel lezers het deeleconomie-initiatief van SnappCar met een leuke korting willen uitproberen. Het waren er, om heel exact te zijn, precies 0!

Wat een giller, maar goed, dat kan gebeuren :-)

Deze vouchers verdwijnen natuurlijk niet bij het oud-papier, maar zullen wij in de komende periode uitdelen aan diegenen die kennis willen maken met SnappCar.

Zelf 'groentemix' maken

Een week of twee geleden lazen wij een blog - wij weten helaas niet meer wie deze blog schreef - waarin gesteld werd dat voorverpakte en gesneden ´groentemixen´ duur zijn en dat deze makkelijk zelf te maken zijn. Wij zijn de laatsten om dat te ontkennen. Voor bepaalde gerechten hebben wij groente in de vriezer op voorraad. Kool en peen voor bijvoorbeeld de zelf gemaakte nasi.

Ook wij kiezen - misschien wel té vaak - voor voorgesneden´groentemixen´. Voorbeelden hiervan zijn de voorgesneden en gewassen macaronigroente en wokgroente. Puur uit gemakzucht, omdat wij na een dag lang werken niet altijd puf hebben om groente te wassen en snijden. Maar duurder is het wel.

Het leuke van bloggen is dat je soms getriggerd wordt om over keuzes na te denken. Nu de vriezer wat leger is - omdat wij besloten hebben in deze maand eerst de daarin aanwezige voorraad wat te laten slinken - en Y. momenteel tijd genoeg heeft omdat hij thuis herstelt van zijn derde operatie, bestelden wij van de week bij onze boodschappen een grote voorraad groente: een paar kilo uien, rode uien, peen, een paar stronken prei, spitskool, peterselie en een lading champignons. En dan vergeten wij ongetwijfeld nog het een en ander :-)

Afgelopen week is hij 's morgens enthousiast aan de slag gegaan. 

Het wassen en snijden van alle groente was met deze grote hoeveelheden een behoorlijke klus. Een muziekje er bij doet al veel goed. Omdat wij sommige groente, zoals prei en de spitskool, langer dan drie maanden in de vriezer willen bewaren, adviseerde een doorgewinterde 'kookblogger' de groente eerst te blancheren. Nu kwam dat woord nog wel bekend voor, maar hoe dat precies werkt? G.oogle en Y.ouTube weten overal raad mee, zo ook hiermee :-)

Een halve ochtend verder - Y. is ongetwijfeld nog niet zo vaardig om dit sneller te kunnen doen - konden alle gewassen, gesneden en de geblancheerde groente per gerecht worden samengevoegd. Zo verdwenen de groente voor de macaroni en voor de wok in de bewaarde broodzakken (van een half brood). Uiteraard werden er ook nog broodzakken gevuld met losse groente, zodat wij er een handje uit kunnen halen als wij dit bij het koken nodig hebben.

Als laatste per zak een datum er op en - voor diegene die zich later afvraagt wat er in zit - ook nog het soort groente en de hoeveelheid.  

De vriezer zit nu tjokvol met groente en groentemixen. Genoeg voor het komende half jaar. En dat is maar goed ook, want echt een hobby zal het voor Y. niet worden :-)

Maken jullie vaak gebruik van voorgesneden en gewassen 'groentemixen'? Of leggen jullie, zoals wij dat nu gedaan hebben,  geregeld zelf een voorraadje aan?

Give away!

Op de laatste dag van het vorige jaar schreven wij over onze ervaringen met SnappCar. In deze blog hebben wij ook de verhuuropbrengst van 2015 van onze auto op een rij gezet. 

Wij ontvingen veel leuke en afwisselende reacties op deze blog.

Om dit deeleconomie-initiatief te promoten, geven wij twee vouchers weg ter waarde van € 20,00 per voucher. Wil je SnappCar eens uitproberen met een leuke korting, stuur dan een mail naar info@bespaarbalans.nl. 

Inzenden kan tot en met maandag 25 januari 2016.

Bij voldoende belangstelling zal onze zoon dan aankomende dinsdag uit alle inzendingen twee briefjes 'blind' kiezen. De winnaars worden dan diezelfde dag bekend gemaakt.  
En voor de goede orde: wij hebben bij deze give away géén persoonlijk belang :-)

Doe je mee?

Private lease: verstandig of niet?

In onze wekelijkse blog op dinsdag, die in het teken staat van budgetkeuzes, hebben wij onze autokosten al eens op een rijtje gezet. Deze kosten komen, samenvattend, neer op € 225,00 per maand. Als wij de huuropbrengst van SnappCar meerekenen, dan komen de maandlasten nóg lager uit: € 168,97. 

Inmiddels is het ruim drie jaar geleden dat wij onze auto - van destijds één jaar oud - kochten. De kleine, zuinige P.eugot 107 volstaat prima, heeft nog weinig onderhoud nodig en wordt geregeld verhuurd. Nu voelen jullie natuurlijk al een ' maar' aankomen :-)

De auto wordt er niet jonger op en zal op termijn meer onderhoud gaan vergen. De komende twee jaar misschien nog niet, maar daarna is de kans dat het onderhoud toeneemt reëel. Het is daarbij de vraag of deze onderhoudskosten wel zo exponentieel zullen stijgen. Wij verwachten dat dat reuze mee valt.

Daarnaast speelt natuurlijk ook dat onze zoon van nu tien jaar groter wordt. Als hij zijn vader achterna gaat, dan haalt hij met gemak de 1.90 meter. En geloof het of niet, Y. past met zijn ruim 2 meter als bijrijder in onze auto :-) Maar achterin niet, natuurlijk.

Het is goed om geregeld eens stil te staan bij de toekomstige situatie. 

Vervangen wij deze auto op het moment dat deze - volgens ons afschrijvingsmodel - is afgeschreven in 2019 voor eenzelfde type auto? Of moeten wij er dan voor kiezen, gezien de lengte van onze zoon, om een iets grotere auto te kopen? Totdat hij zestien is, zal hij echt nog wel geregeld met ons mee gaan. Past hij dan nog wel achterin een kleine P.eugot? In deze situatie betekent dat wij de afschrijving per maand nu al moeten verhogen. Een grotere auto kost nou eenmaal meer.

Een ander alternatief is natuurlijk de auto helemaal niet te vervangen en echt 'op' te rijden. Of in ieder geval tot het moment dat zoonlief er echt niet meer in past. Dat is financieel gezien het goedkoopste. Maar is dat ook het slimste?

Tegenwoordig komt ook private lease van auto's steeds meer in zwang. Als ik de maandelijkse autokosten - inclusief hetzelfde jaarlijks aantal te rijden kilometers, wegenbelasting, autoverzekering, benzine, afschrijving (over 7 jaar), pechhulp, APK en jaarlijkse onderhoudskosten - van € 225,00 per maand afzet tegen de private leaseprijzen van auto's uit hetzelfde segment als onze huidige auto, dan zijn wij met private lease zelfs nog goedkoper uit. Wij rekenen dan de huurvergoedingen van SnappCar niet mee, want een private lease auto mag je nou eenmaal niet verhuren. 

Dergelijke private lease auto's worden aangeboden tussen de  € 175,00 en € 250,00 per maand. Bovendien profiteren wij dan 'handje contantje' van de huidige inruilwaarde van onze auto, die momenteel rond de € 4.500,00 ligt. Bovendien staat de inmiddels afgeschreven waarde van de auto - van een soortgelijk bedrag - ook nog op een spaarrekening. In totaal komt er dan een bedrag vrij van € 9.000,00.

Maar wie regeert, ziet vooruit. Rekeninghoudend met een iets grotere auto, ligt de private lease prijs al snel tegen de € 300,00. Als je alle hiervoor genoemde componenten doorrekent voor een 'eigen auto', dan kom je daar ook al snel in de buurt. 

Het verdienmodel van de leasemaatschappij zit er natuurlijk daarin dat je een contract voor langere tijd (3 tot 5 jaar) afsluit, waarbij bij het einde van het contract de auto wordt ingeleverd en de inruilwaarde van deze auto op dat moment niet door ons besteed kan worden voor een nieuwe auto. De auto is van hen, de restantwaarde dus ook. Zij verkopen deze auto dan natuurlijk weer. Zie daar de winst voor de leasemaatschappij. 

Als gebruiker kun je natuurlijk wel weer opnieuw private leasen, waardoor je deze inruilwaarde dan ook niet nodig hebt. Maar wil je dat niet, dan moet je wel een som geld achter de hand hebben.

Als je het verdienmodel als gegeven beschouwd (lees: het accepteert) heb je als gebruiker in al die jaren er geen omkijken meer naar. Je weet wat je per maand betaald en waarvoor je het betaald. Dat 'ontzorgmodel' is natuurlijk niet nieuw (zakelijk leasen), maar best slim bedacht. 

Belangrijk detail is dat je er van bewust moet zijn dat je het contract zo lang financieel moet kunnen dragen. Verlies je je baan, dan is het wel handig om te weten of je het contract kunt afkopen en wat dat dan kost. Aangezien Y. in een sector werkt, waar er juist een te kort aan kwalitatief personeel is, zal dat voor ons niet zo'n vaart lopen.

Niet dat wij nu concreet een stap willen maken in het vervangen van onze auto of het private leasen van een auto, maar toch is er iets dat ons tegenhoudt bij deze laatste optie. Het is op zich niet eens de duur van het contract, hoewel het niet flexibel is om tussentijds van auto te wijzigen als de omstandigheden daarom vragen. Maar wat dan wel? Misschien wel omdat wij weinig mensen kennen met ervaring met private leasen. Zijn er addertjes, missen wij iets?

Wie heeft er ervaring met private leasen? Sta jij er voor open?

Ons huis staat boven water!

In onze blog van afgelopen woensdag gingen wij er nog van uit dat de WOZ-waarde in onze gemeente met gemiddeld 1,8% zou dalen.  Dat zou betekenen dat ons huis weer een beetje onder water komt te staan. Dat biedt de mogelijkheid om gebruik te maken van de 'onderwaterregeling', die onze bank heeft verlengd tot 1 januari 2017.

Halsreikend keken wij uit naar de WOZ-beschikking van de gemeente.  In de afgelopen twee jaar was deze op 24 januari van dat jaar online beschikbaar, via de website van de gemeente. Y. kon het niet laten om vanmiddag even te kijken. En welnu, de aanslag en het taxatierapport waren al beschikbaar. 

Toch wel een spannend momentje, want zou ons plannetje slagen?

De WOZ-waarde, met peildatum 1 januari 2015, is bepaald op € 202.000,00. Geheel tegen de verwachting in is deze dus € 3.000,00 gestegen. Hoewel wij natuurlijk blij zijn dat ons huis, zonder rekening te houden met de spaarwaarde in onze bankspaarhypotheek, nu boven water staat, is er ook wel wat teleurstelling. Het plannetje, om meer extra af te kunnen lossen dan maximaal boetevrij toegestaan, valt hiermee in duigen. 
De eerder deze week naar achteren verschoven maandelijkse extra aflossing staat inmiddels weer ingepland op 24 januari aanstaande.

Wij vrezen dat het aflosvirus op sommige momenten een beetje te veel grip op ons heeft. Want zeg nou zelf: we mogen tevreden en zelfs wel een beetje trots zijn dat met al onze inspanningen in de afgelopen jaren - zij het nu een beetje geholpen met een iets hogere WOZ-waarde - ons huis nu echt goed boven water staat. Daar mogen wij er vanavond toch wel eentje op nemen, toch? :-)

Overigens, de voorspelde verhoging van de gemeentelijke belastingen van ruim 10% is in ons geval 'beperkt' gebleven tot 4,4%. Dit is nog ruim boven de tussen de overheid en gemeenten afgesproken norm van 1,57%.

Worden jullie ook wel eens (te veel) gegrepen door het aflosvirus?

Microkredieten van Wakibi

Zoals wij afgelopen dinsdag in onze wekelijkse blog met het thema 'Budgetkeuze' al schreven, steunen wij 'goede doelen' tegenwoordig op een andere manier dan via de bekende loterijen. Hoewel wij niets hebben tegen deze manier om goede doelen te steunen, past deze andere manier beter bij hoe wij tegenwoordig in het leven staan.

Het platform van Wakibi biedt de mogelijkheid om kleine leningen (lees: microkredieten) aan ondernemende mensen in ontwikkelingslanden te verstrekken. Je bepaalt zelf welke ondernemers je wilt ondersteunen. Daarbij kun je een bewuste keuze maken om ondernemers in specifieke landen en/of sectoren te steunen. Ook is het mogelijk om leningen te verstrekken aan individuen of aan groepen. Selectie is zelfs mogelijk op geslacht.
Per project wordt een korte omschrijving gegeven van de persoon die de lening aanvraagt, het doel van de lening en het toekomstperspectief. Ook wordt informatie over de gevraagde lening getoond en van de organisatie die het bedrag al heeft voorgeschoten. Dit laatste is interessant, omdat hieruit ook af te leiden is of er sprake is van wanbetaling. Deelname kan risico's met zich mee brengen. Het kan dus best zijn dat (een deel van) het geleende geld niet terug wordt betaald. Goed om je hiervan bewust te zijn! 

Als de lening is terugbetaald, dan kun je - als je dat wilt - het geld weer opnieuw uitlenen of laten terugstorten op jouw bankrekening.

Waarom kozen wij voor Wakibi?
Wat ons zo aantrok in dit concept is dat met een naar onze maatstaven klein microkrediet ondernemende mensen een kans krijgen om hun doelen te bereiken, hun droom te verwezenlijken. Wij willen hierbij graag helpen, door met onze bijdrage hen misschien nét dat steuntje in de rug te geven, waarmee ze verder kunnen komen. Het platform is overzichtelijk en biedt voldoende informatie.

Wie hebben wij gesteund met onze eerste leningen?
Wij hebben vier projecten uitgekozen. In die tijd was de minimale deelname € 22,00 per project. In totaal hebben wij dus € 88,00 ingelegd.
De eerste leningen hebben wij verstrekt aan diverse individuen, die de leningen inmiddels - op één na - hebben terugbetaald:

• Sanare is 43 jaar en woont in Kenia. Hij is getrouwd en heeft maar liefst tien kinderen. In het dagelijks leven is hij boer. De gevraagde lening heeft hij gebruikt om zaden te kopen en zijn veestapel van schapen uit te breiden. Ons deel van de lening is in zijn geheel terugbetaald. 
• Danis woont in El Salvador, is alleenstaand en zorgt voor zijn tienjarige zoon. Hij is elektricien. De lening die hij heeft aangevraagd was bedoeld om gereedschap en materiaal aan te kunnen schaffen. Hij heeft ons deel van de lening volledig en tijdig aan terugbetaald.
• Eloise is 29 jaar. Ze komt uit de Filipijnen, is getrouwd en heeft drie kleine kinderen. Ze koopt, onderhoudt en verkoopt vee. Ze heeft de lening volledig en op tijd terugbetaald. 
• Norman uit Nicaragua. Hij is 39, heeft gestudeerd, werkt en woont met zijn vrouw en twee schoolgaande kinderen bij zijn schoonzus. De verstrekte lening is bedoeld voor bouwmaterialen, om zo een eigen huis te bouwen. Van ons deel van deze lening van € 22,00 is slechts € 10,48 terugbetaald.  

Wie steunen wij nu?
Nu het overgrote deel van het uitgeleende geld weer retour is, hebben wij begin december 2015 besloten het specifiek te investeren in de studie van een tweetal studenten:

• Fatima, 20 jaar oud uit Paraguay. Zij volgt nu een rechtenstudie. De lening die zij heeft gekregen is bedoeld om het studiegeld te kunnen betalen. Deze lening, ons deel is € 25,00, loopt gedurende 14 maanden.
• Reangsey, 18 jaar oud uit Cambodja. Hij studeert Economie. De lening is ook hier bedoeld om het studiegeld te betalen en een computer aan te schaffen, die vereist is voor het volgen van zijn studie. Naast zijn studie werkt hij als bewaker. Deze lening, ons deel is € 25,00, loopt 63 maanden.

De looptijd van deze leningen is langer dan bij de vorige door ons verstrekte leningen. Wij hopen dat met onze ondersteuning deze studenten een goede opleiding kunnen volgen en afronden, waarna ze voor zichzelf, en waar mogelijk hun familie, kunnen zorgen. Hopelijk inspireren zij hun omgeving om ook die stap naar een betere toekomst te zetten.

Ten slotte steunen wij een vrouw, Esther, uit Kenia. Zij is de trotse eigenaresse van een klein perceel grond waarop ze de afgelopen 5 jaar gemengde landbouw heeft toegepast. Zij wil, naast melk, eieren en diverse gewassen, ook granen gaan verbouwen. Daarvoor is deze lening bedoeld. Ook hier is onze investering € 25,00. De looptijd is 14 maanden.

Onze ervaringen

Onze ervaringen zijn over het algemeen positief. Het platform biedt heldere informatie over de projecten, die makkelijk op categorie zijn te vinden. Wij hebben echt het gevoel dat wij een steentje kunnen bijdragen. Al kunnen critici nog altijd aandragen dat de verhalen gefingeerd kunnen zijn. Die indruk hebben wij niet. 
Ook de communicatie over de terugbetalingen verloopt soepel. Wat hier aan verbeterd kan worden is dat je nu zelf de terugbetalingen moet optellen om te kijken of het uitgeleende geld is terugbetaald. Handiger zou het zijn om de terugbetalingen per project in te kunnen zien. Dat overzicht is er feitelijk wel, als onderdeel van de projectbeschrijving, maar deze wordt niet bijgewerkt. Terugbetalingen worden alleen bijgewerkt in de persoonlijke 'Mijn Wakibi'-omgeving.
Daarnaast zien wij nog wel een verbeterpunt. Als iemand niet terug kan betalen, om wat voor reden dan ook, dan zouden wij graag een reden horen. Nu is het een gegeven. Wij denken dat dit voor meer begrip zorgt bij de deelnemers.

Sta jij er voor open om deel te nemen aan een dergelijk platform?

Eerste extra aflossing van 2016 'uitgesteld'

De eerste extra maandelijkse aflossing van het nieuwe jaar stond al ingepland voor 24 januari aanstaande. Met twaalf maandelijkse extra aflossingen op onze aflossingsvrije hypotheek komen wij aan het jaarlijks maximaal extra af te lossen bedrag van € 10.550,00. Het is ėén van onze doelstellingen van 2016.

Begin deze week lazen wij in de lokale krant dat de WOZ-waarde in onze gemeente vermoedelijk met 1,8% zal dalen.  Nu onze totale hypotheeksom - hierbij houden wij en de bank geen rekening met de opgebouwde spaarwaarde in onze bankspaarhypotheek - gelijk is aan de WOZ-waarde van 1 januari 2014 houdt dit in dat ons huis vermoedelijk weer een beetje onder water zal komen te staan. 
Dat bracht Y. op het idee om eens op de website van de bank te kijken of de zogenoemde 'onder waterregeling' nog van kracht is. Deze zou eindigen op 1 januari 2016, maar is voor het zoveelste jaar op rij weer verlengd tot 1 januari 2017.
Dit staat er vermeld op de website van onze bank:

"Boetevrij aflossen tot de WOZ-waarde als uw huis onder water staat 
Is uw huidige hypotheek hoger dan de actuele WOZ-waarde van uw woning? Dan mag u het verschil tussen de hoogte van uw huidige hypotheek en de meest recente WOZ-waarde boetevrij aflossen. Dit bedrag wordt niet verrekend met het maximale bedrag dat u jaarlijks boetevrij mag aflossen. Deze regeling loopt tot 1 januari 2017."

Als de WOZ-waarde van ons huis nu daadwerkelijk 1,8% daalt, dan wordt de nieuwe WOZ-waarde met peildatum 1 januari 2015 € 195.418,00. Dat houdt in dat wij € 3.582,00 extra mogen aflossen als wij van deze regeling gebruik maken. Vervolgens kunnen wij alsnog 10% boetevrij aflossen als daar de ruimte voor is. Je weet maar nooit of er een meevaller is in het komende jaar. Wij zouden een dief zijn van onze eigen portemonnee om het niet te doen.

Maar goed, eerst moet de WOZ-beschikking natuurlijk nog in de bus vallen. Dan pas weten wij de exacte WOZ-waarde van ons huis. In de afgelopen twee jaar was deze op 24 januari van dat jaar online beschikbaar, via de website van de gemeente.

Fysiek plofte de aanslag dan begin februari op de mat. 

Wij verwachten dat dat dit jaar niet anders is.

Wat gaan wij nu doen?

Wij hebben de opdracht tot extra aflossing via online internetbankieren in ieder geval een maand opgeschoven. Komende vrijdag loggen wij in op de website van de gemeente om te kijken of de WOZ-waarde van ons huis bekend is. Als deze bekend is, zullen wij diezelfde dag contact met onze bank opnemen om maximaal gebruik te maken van de onderwaterregeling. 

Dat houdt in dat wij ineens € 3.582,00 extra aflossen, afkomstig uit onze buffer. De komende vier maanden (€ 3.582,00 / € 875,00 per maand = 4,09 maanden) zullen wij onze buffer aanvullen met het bedrag, dat bedoeld was voor het maandelijks extra lossen. Vanaf maand vijf (lees: mei) zullen wij weer maandelijks extra aflossen.

Alle eventuele extra's, die wij niet nodig hebben om onze andere doelen van 2016 te verwezenlijken, lossen wij extra af op de aflossingsvrije hypotheek. 

Zouden jullie eenzelfde keuze maken?

Budgetkeuze: loterijen

Deze week staat in de schijnwerpers: loterijen

Sinds het moment dat wij samenwonen - eind 1998 - tot 2014 speelden wij mee in de P.ostcode Loterij. In de begin jaren met drie loten, later met twee en op het laatst met één lot. Voor een 'klein' bedrag kans maken op mooie prijzen en, heel nobel maar tegelijkertijd ook heel cliché, het goede doel steunen.  

Zo af en toe - meestal met Koninginnedag of Oud & Nieuw - kochten wij ook een heel S.taatslot met jackpot. De spanning om op dit soort momenten een groot bedrag te winnen, te dromen over wat je met al dat geld zou gaan doen.

Bij het opstellen van een begroting in 2012 werd inzichtelijk hoeveel geld dergelijke loterijen op jaarbasis kosten. Een makkelijke post om op te besparen. Met één lot van de P.ostcode Loterij spaar je op jaarbasis al snel € 150,00 uit. 

Maar ja, áls die grote klapper nou net valt op onze postcode? Dit is natuurlijk hét argument dat gebruikt wordt om mensen er van te weerhouden hun lot(en) op te zeggen. Chantage of niet, je maakt je eigen keuzes.

Toeval of niet, juist in die periode - in het najaar van 2012 - wonnen wij de dag-straatprijs van € 1.000,00 per lot. En met twee loten komt dat dan neer op € 2.000,00 bruto. Bruto, want er moet eerst nog kansspelbelasting van 29% betaald worden. Blijft er € 1.420,00 over. Een leuk bedrag, dat dan weer wel :-)

Daarmee hebben wij dan weer een deel van onze inleg 'terugverdiend'. 

Een mooi moment om de loterij op te zeggen? Ja, eigenlijk wel. Want zeg nou zelf: wat is de kans dat je, naast een kleine ijs- of stroopwafelprijs, nog een keer zo'n bedrag wint? Hoewel Y. alle loterijen wilde opzeggen, was X. nog niet zo overtuigd.

Het compromis was om met één lot in de P.ostcode Loterij door te spelen. We besloten wel om niet meer mee te spelen met de S.taatsloterij.

Het duurde nog ruim een jaar voordat X. er klaar voor was om ook het laatste lot vaarwel te zeggen. Sindsdien grappen wij dat wij elk jaar € 150,00 hebben gewonnen. Flauw, maar het werkt wél.

Wat zijn wij dan misgelopen in de afgelopen twee jaren? Op de blog van WatKostEenGezin - die sindskort weer actief bloggen - controleerden wij de in 2014 en 2015 misgelopen prijzen:

2014

• IJsprijs + verrassing (april)

2015

• Postcode Dove Verwenprijs (februari)
• DVD box naar keuze (april)
• Postcode Peijnenburg Prijs (augustus)
• Postcode Lipton Theeprijs (augustus)
• Postcode Lipton Theeprijs + verrassing (augustus)

Wij hebben deze prijzen niet gemist. Maar eerlijk is eerlijk, als ze de straat inrijden om een paar miljoen te verdelen, dan is het vast even goed slikken. Het bespaarde geld (€ 300,00) hebben wij gebruikt om extra af te lossen en verbeteringen aan ons huis door te voeren. 

Goede doelen steunen wij nog wel, maar dan via een platform dat microkredieten verstrekt aan ondernemende mensen in ontwikkelingslanden. Dat past veel beter bij hoe wij nu in het leven staan. Wij zullen aankomende donderdag een blog wijden aan onze ervaringen met dit platform.

Doe jij mee aan een loterij?

Een blauwe maandag om van te houden!

18 jaar samen!

Gisteren was het 18 jaar geleden dat wij elkaar - na ruim acht maanden - voor het eerst zagen. Een bijzondere dag, een bijzondere ontmoeting. Een doordenkertje voor op de vroege zondagmorgen :-) Een mooi verhaal, dat weliswaar persoonlijk is en ook off-topic voor wat betreft de onderwerpen op onze blog. Toch willen wij jullie de manier hoe wij elkaar hebben ontmoet niet onthouden :-)

In een tijdperk dat het internet nog niet bekend was bij het grote Nederlandse publiek, was Y. - naast zijn betaalde baan op een advocatenkantoor - als Forum Manager actief bij een van de grootste Amerikaanse internetproviders. Dat Y. er jaren later ook ging werken, en zo in de ICT belandde, is een mooie bijvangst :-) 
Deze provider probeerde in die tijd voet aan land in Nederland te krijgen. 
Het forum waar Y. één van de Forum Managers was - een forum was op dat moment niet veel meer dan een berichtenuitwisselingsdienst met een hele simpele chatfunctie -  richtte zich op Nederlanders in het buitenland. Het was, naast een dure telefoonverbinding, een relatief goedkope en makkelijke manier van contact leggen met Nederland.

Hoewel wij allebei helemaal niet ´op zoek waren´, kwamen wij elkaar tegen in de genoemde chatruimte. X. was au pair in Amerika en via een internetaccount haar 'hostmom' - die bij dezelfde internetprovider werkte - had zij toegang tot het nog onbekende internet. 
Al snel was er een klik, en ondanks het tijdverschil werd er wel dagelijks gechat, maar ging de communicatie met name via mail en de reguliere post. Pas na een aantal maanden hebben wij voor het eerst gebeld. Wat spannend was dat zeg, voor het eerst elkaars stem horen. 
Y. kan zich nog goed herinneren dat hij, hoewel hij bij zijn ouders een eigen telefoonlijn had om in te kunnen bellen met een modem, op een gegeven moment een telefoonrekening kreeg, die net zo hoog was als zijn bruto salaris. Ai, dat was pijnlijk, maar na 18 jaar de investering nog altijd meer dan waard! 
;-)

Elke dag stuurden wij elkaar mailtjes, elke dag had de postbode het zowel in Nederland als in Amerika bijzonder druk met het bezorgen van kaartjes, brieven, pakketjes met kleine cadeautjes, muziek en lekkers uit Nederland. We belden ook geregeld, dat tot hilarische taferelen bij Y. thuis leidde. De moeder van Y. was zó geschrokken van de telefoonrekening (hoewel hij die zelf betaalde) dat zij om de haverklap aan de trap stond om te laten weten dat het bellen nu wel erg lang duurde :-)

Tegenwoordig is het heel normaal om via internet contact te zoeken en elkaar te ontmoeten, bijvoorbeeld via datingsites en apps. In die tijd was die mogelijkheid er simpelweg nog niet. Het internet was beschikbaar voor een hele selectieve groep. Laat staan dat het een geaccepteerde manier was om een vriend of vriendin tegen te komen via deze weg. Y. hield het dan ook wat stil, maar hoe doe je dat als je tot over je oren verliefd bent?

Ruim acht maanden later, in januari 1998, kwam X. weer terug naar Nederland. Tsja, wat doe je dan als je elkaar alleen kent via 'het internet'? 
Y. trok de stoute schoenen aan en belde de beste vriendin van X. Y. wilde X. verrassen door haar op te wachten. Maar waar? Deze vriendin heeft Y. in contact met de ouders gebracht van X. Hoe bizar is dat om je mogelijke toekomstige schoonouders te bellen, die je dus nog niet kent, om te vragen of je hun dochter bij hen thuis mag opwachten? Als wij er nu zo over nadenken, is het ronduit lachwekkend. Maar ze vonden het een erg leuk en origineel idee. :-)

Op de bewuste dag werd Y. afgezet bij een centraal station in het centrum van het land. Gewapend met een manshoge beer stapte hij in de trein naar het hogere noorden. De conducteur grapte nog of hij ook een tweede treinkaartje bij zich had.
Aangekomen op zijn bestemming was daar de beste vriendin van X, die Y. dus feitelijk eerder heeft gezien dan X. zelf :-) Na een kop koffie met wat lekkers, gingen zij op pad naar het huis van de ouders van X., in een heel klein dorpje.

Terwijl de beste vriendin van X. zich schuil hield in één van de andere kamers in het huis, wachtte Y. samen met die enorme beer in de slaapkamer van X. Zenuwslopend was het, de tijd kroop voorbij. Tot daar de sleutel in het slot werd gestoken en de vader van X. zei dat het wel een goed idee was om eerst de koffers meteen op te ruimen. Raar natuurlijk, maar het was zo afgesproken om haar naar boven te krijgen. Anders zat Y. daar vast de hele middag :-) De gezichtsuitdrukking van X. zal Y. nooit meer vergeten. Zo intens verrast, zo blij! En het gekke is dat, ondanks dat wij elkaar voor het eerst zagen op deze dag, het zo vertrouwd en eigen voelde. 

Direct na deze bijzondere ontmoeting was er de vuurdoop voor Y: hij mocht meteen het voltallige gezin, de vriendinnen van X. en een groot deel van de buren ontmoeten, die in de woonkamer hun opwachting maakten. Over een vuurdoop gesproken :-) 

En het was nog een lang en gezellig weekend... En inmiddels zijn wij 18 jaar en 1 dag verder. En begin maart 12,5 jaar getrouwd. Wat gaat de tijd toch snel...

Bankspaarhypotheek: het gesprek met de bank (let op: lange blog!)

Sinds wij onze hypotheek in 2010 hebben overgesloten, hebben wij - naast een aflossingsvrije hypotheek - ook een bankspaarhypotheek. Deze bestaat uit twee delen: één deel staat op naam van X. en één deel staat op naam van Y. 
Als eerste inleg, afkomstig uit een afgekochte spaarpolis van onze vorige hypotheek, is een bedrag van € 7.000,00 gestort. Dit bedrag is verdeeld over beide bankspaarrekeningen.

De feiten van onze bankspaarhypotheekdelen op een rij:

Bankspaarrekening op naam van X.	Bankspaarrekening op naam van Y.
€ 71.500	€ 71.500
4.75%, 10 jaar vast (NHG)	4.75%, 10 jaar vast (NHG)
Einde rentevasteperiode loopt af op 1 december 2019 Hypotheek loopt af op 1 januari 2036	Einde rentevasteperiode loopt af op 1 december 2019 Hypotheek loopt af op 1 januari 2036
Opgebouwde waarde per 1 december 2015: € 13.352,96	Opgebouwde waarde per 1 december 2015: € 13.352,96

Zoals je hier kunt terug lezen, staan wij sinds 2012 anders in het leven. 
Sinds deze periode lossen wij - om in de (nabije) toekomst financieel afhankelijker te worden - fanatiek jaarlijks maximaal af op het aflossingsvrije gedeelte. Naar verwachting - bij gelijkblijvende (werk)omstandigheden - is deze hypotheek rond de einddatum van de rentevastperiode of anders in de loop van 2020 in zijn geheel afgelost. 

Maar dan is er nog altijd de bankspaarhypotheek.

Dat lijkt een mooi product, en dat is het in feite ook. De maandelijkse inleg en/of extra stortingen renderen tegen dezelfde rente als die betaald wordt aan hypotheekrente. Dus betaal je, zoals in ons geval, 4,75% hypotheekrente, dan spaar je ook tegen dezelfde rente. Hierbij gelden er wel enkele fiscale regels:

• de jaarpremie mag - inclusief extra stortingen - niet meer dan 10 maal de  laagste jaarpremie bedragen;
• je mag het eindkapitaal niet verhogen;
• er gelden minimale looptijden (15 jaar of 20 jaar).

Ons bekruipt het gevoel dat dit product niet erg flexibel is, als je zelf de controle wilt hebben over het eerder aflossen van deze hypotheekvorm.

Wat kunnen wij doen om de regie weer in eigen hand te nemen? En is dat (fiscaal gezien) wel verstandig? Wat zijn de kosten, en hoe hoog zijn die?
Op diverse blogs, zoals die van 'In 10 jaar financieel onafhankelijk' en de nieuwe blog 'Hypotheekweg', kwam ik deze vraag ook tegen.

Vandaag had Y. een telefonisch 'onderhoudsgesprek' met de bank om de vragen omtrent de bankspaarhypotheek te bespreken.

Toelichting fiscale regel met betrekking tot minimale looptijd
Voordat wij de situaties verder toelichten, is het belangrijk om eerst het derde punt van de fiscale regels nader toe te lichten. In het gesprek kwam naar voren dat het fiscale voordeel alleen van toepassing is als de minimale looptijd (15 of 20 jaar) wordt gehaald. Deze minimale looptijd is afhankelijk van het opgebouwde spaarbedrag, bestaande uit maandelijkse inleg, extra stortingen en rente. 
Als deze componenten - op het moment dat de minimale looptijd van 15 jaar is bereikt - kleiner is dan € 36.800,00 (fiscale vrijstelling per bankspaarrekening), dan geldt het fiscale voordeel. Echter, als deze componenten groter zijn dan de fiscale vrijstelling van € 36.800,00, dan dient de looptijd van de bankspaarrekening minimaal 20 jaar te zijn. 

Goed om op te merken is dat dit bedrag jaarlijks wordt geïndexeerd. Zo vertelde de adviseur mij dat het vorig jaar € 36.600,00 was, het jaar daarvoor € 36.400,00. Dit geeft een kleine indicatie van de in de toekomst te verwachten indexatie :-)
Wordt de minimale looptijd van 15 of 20 jaar niet gehaald, dan moet over de totale maandelijkse inleg, eventuele extra inleg én ontvangen rente afgerekend worden met de fiscus (inkomstenbelasting) tegen het hoogste inkomstenbelastingtarief van momenteel 52%. 

Situatie 1: bankspaarhypotheek nu omzetten naar een andere hypotheekvorm
Als wij er op dit moment voor kiezen om de bankspaarhypotheek om te zetten, dan betalen wij ten eerste een boete. Deze boete is kort gezegd het verschil in rente die wij nu betalen en de rente die wij zouden gaan betalen bij de rentevastperiode van de nieuwe hypotheekvorm. Dit komt, rekeninghoudend met de nog lopende rentevastperiode en de hypotheekrente bij een gelijke rentevastperiode van een annuitaire hypotheekvorm, neer op ruim € 10.800,00. Daarnaast zijn er nog afhandelingskosten van een 'schamele' € 600,00.
Daarnaast speelt dat wij dan niet voldoen aan de fiscale regels, want onze hypotheek loopt nu ruim 5 jaar. Wij zullen dus over de genoemde componenten (€ 6.000,00) tegen 52% moeten afrekenen met de fiscus. Dan heb je het al snel over € 3.120,00. Totale kosten zijn in dit scenario dan € 14.520,00.
Een snelle rekensom leert dat dat nooit uit kan.

Situatie 2: bankspaarhypotheek omzetten naar een andere hypotheekvorm bij einddatum rentevastperiode

Bij het omzetten van de bankspaarhypotheek naar een andere hypotheekvorm bij einddatum van de rentevaste periode geldt dat er geen sprake is van boete.

Ook in deze situatie zullen wij moeten afrekenen met de fiscus over de waarde van de dan opgebouwde componenten. Immers, de hypotheek loopt dan 10 jaar.

Het hangt dan sterk af van wat de hypotheekrente eind 2019 doet. Is deze laag, zoals nu, dan zal de inleg van de bankspaarrekeningen fors gaan stijgen. Dan kan het best lonen om het verlies (lees: afrekenen met de fiscus) te nemen. Maar dat weten wij pas als wij het aanbod in het najaar van 2019 van onze bank ontvangen.

Het is dan natuurlijk in deze situatie niet verstandig om de komende jaren, weliswaar binnen de bandbreedte (eerste fiscale regel), bij te storten. Want, over elke bijstorting moet straks meteen weer 52% inkomstenbelasting worden betaald. 

Situatie 3: bankspaarhypotheek omzetten naar een andere hypotheekvorm bij bereiken looptijd 15 of 20 jaar

Laten wij de bankspaarhypotheek lopen tot de minimale looptijd van 15 jaar, waarbij wij in 2019 kiezen voor een rentevastperiode van 5 jaar (lees: geen boete) en is de opgebouwde waarde van de componenten niet hoger dan de geindexeerde fiscale vrijstelling (in 2016 dus € 36.800,00 per bankspaarrekening), dan kunnen wij deze hypotheek zonder fiscale nadelen en boetes omzetten. 
Gezien de huidige waarde van de bankspaarrekeningen en afhankelijk van de mate van indexering van de fiscale vrijstelling zal het er om hangen of de waarde van de opgebouwde componenten lager zijn dan deze vrijstelling.

Wat nu te doen?
Wij kiezen er voor om de bankspaarrekeningen in ieder geval tot het einde van de rentevastperiode (lees: eind 2019) aan te houden. Wij zullen geen extra stortingen doen. Wel zullen wij alles op alles zetten om het aflossingsvrije gedeelte van onze hypotheek dan in zijn geheel afgelost te hebben.
Afhankelijk van het renteverlengingsvoorstel van onze bank, in het najaar van 2019, beslissen wij of wij de bankspaarrekeningen laten doorlopen tot de minimale looptijd of dat wij er bewust voor kiezen eerder af te rekenen met de fiscus.

Ten slotte, ben je van plan te verhuizen, dan gelden, zover Y. heeft begrepen, deze fiscale regels niet. De opgebouwde componenten worden dan afgelost op de hypotheek, evenals de verkoopopbrengst. In ons geval is dit geen optie.
Kortom: je bent niet zo een-twee-drie van deze hypotheekvorm af, zonder daar voor (diep) in de buidel te tasten.

Wij staan open voor expertise en ervaringen van andere lezers :-)