Let op: een lange post!
Gisteren las ik een artikel dat het maar niet wil lukken om 30-plussers in de schoolbanken te krijgen. Zo valt te lezen dat het aantal leerlingen boven de 30, die een MBO- of universitaire studie volgen, vorig jaar is gedaald. Alleen op HBO-opleidingen steeg het aantal leerlingen boven de 30 licht.
Een interessant gegeven, want juist het huidige kabinet wil dat werknemers langer doorwerken en zich aanpassen aan de steeds sneller veranderende arbeidsmarkt. Genomen stimuleringsmaatregelen werpen blijkbaar niet die vruchten af, die de minister van onderwijs voor ogen had.
Ontwikkel ik mij zelf wel voldoende?
Het artikel zette mij aan het denken. Eigenlijk ben ik hier al wat langer bewust over na aan het denken, maar het artikel triggerde mij om er concreter bij stil te staan. Dat misschien ook wel in het licht van de nieuwe opleiding, die ik afgelopen zaterdag begonnen ben en ver, heel ver van mijn eigenlijke werk af ligt. Geloof het of niet, maar ik ben begonnen aan de opleiding tot klassiek masseur :-) Daarover straks meer.
In de tijd dat ik naar school ging - wij hebben het dan over begin jaren '80 - was het de normaalste zaak van de wereld om bij (aangeboren) slechtziendheid speciaal onderwijs te volgen. Lekker afgeschermd van de buitenwereld. Wel veilig, maar voor de sociale ontwikkeling niet de beste oplossing wat mij betreft. Hoe dan ook, tegenwoordig heb je dan een 'rugzakje' en volg je, afhankelijk van de beperking, regulier onderwijs.
In de tijd dat ik van de middelbare school af kwam - en mijn net verworven
MAVO-D Staatsexamen achter in mijn broekzak had zitten - was het advies om 'maar een administratieve opleiding te gaan volgen', onder het mom van dat dat de beste baangarantie gaf voor iemand met een visuele beperking.
Ondanks alle goede bedoelingen werd er niet aan het advies getwijfeld. Evenmin werd gekeken of er meer in het vat zat. Dus volgde ik, heel volgzaam, de opleiding tot administratief juridisch medewerker. Na een aansluitende stage bij een advocatenkantoor trad ik daar in vaste dienst.
Na vier jaar nam ik ontslag. Het was op zich leuk werk, maar ik zag mij dit werk niet tot in lengte van jaren doen. Bij deze werkgever nam ik ook de ICT-gerelateerde zaken voor mijn rekening. Ook kwam ik in die jaren in contact kwam met een Amerikaanse internetprovider, die voet aan wal in Nederland wilde zetten. Zij zochten iemand die de kwaliteit van de software onder de loep nam. Software testen stond toen nog in de kinderschoenen. De functienaam was in ieder geval wel indrukwekkend: Quality Assurance Test Engineer. Een hele mond vol :-) De inhoud van die functie sprak mij zeer aan. Maar ja, weinig kennis er van, en geen ervaring. Dat was toen nog geen probleem. Als je een computer kon aanzetten, mocht je bij wijze van spreken al beginnen :-)
In het begin volgde ik een intensief intern trainingsprogramma. Terwijl ik aan mijn nieuwe baan begon, haalde in de jaren erna allerlei certificeringen, die een concrete bijdrage leverde aan kennis binnen mijn vakgebied. Maar ook trainingen op het gebied van softskills en aanpalende werkgebieden. Tot op de dag van vandaag schrijf ik elk jaar een aantal nieuwe certificeringen of (softskill) trainigen bij op mijn cv.
Inmiddels werk ik ruim 15 jaar naar volle tevredenheid binnen het vakgebied van software testen en kwaliteitsmanagement. Momenteel ben ik als senior onderdeel van een groot team software testers. Dat brengt lange werkdagen en grote verantwoordelijkheden met zich mee. Hoewel, ik zeg altijd maar dat de verantwoording voor geld en middelen iets heel anders is dan dat voor mensen, bijvoorbeeld in de zorg. De beloning is wat dat betreft erg scheef. Maar goed, ik dwaal af.
Voor deze functie is tegenwoordig een HBO+ maar bij voorkeur een universitair diploma vereist. Ondanks dat ik wekelijks mensen aanneem met een dergelijk niveau, heb ik zelf een diploma op MEAO-niveau, aangevuld met een hele waslijst certificeringen en trainingen. Maar belangrijker nog: veel werkervaring.
Daarnaast heb ik twee jaar geleden een uitgebreid assessment gedaan, waaruit onder andere naar voren is gekomen dat ik word ingeschaald op HBO+ niveau. Mooi om te weten :-)
Wat is nu wijsheid?
Knap als je tot hier gekomen bent :-) Maar dan kun je wel mooi met mij mee denken over de vraag wat wijsheid is.
De werkervaring, de certificeringen en trainingen, en als onderbouwing een assessmentrapport voor het functieniveau, is op zich een solide basis voor de toekomst. Er is momenteel werk genoeg. Het is bijzonder leuk werk, op het snijvlak van techniek en business. Maar ook werk dat heel erg veel van je vergt qua werkdruk, (management)verantwoordelijkheden, efficiënter werken (LEAN), het bijhouden van alle ontwikkelingen enzovoorts.
Loont het dan om nu alsnog, bijvoorbeeld, een HBO-opleiding te gaan volgen naast het werk? Waar ik vroeger meer naar het antwoord 'nee' neigde, denk ik daar de laatste jaren anders over. Een papiertje toont een stuk makkelijker aan op welk niveau je aan de slag kunt, welke expertise je hebt. Met name in eventuele tijden dat het minder gaat. Ik overweeg nu serieus om dit jaar, of volgend jaar, een HBO-opleiding te gaan volgen. Dat kan alleen maar voordelen opleveren.
Aan de andere kant moet je je afvragen of ik zo lang in een steeds hectischer wordende omgeving nog wel wil doorwerken. Nu wij sinds 2012 anders in het leven staan, kiezen wij bewust voor een betere balans tussen het hier en nu en voorbereid zijn op de toekomst.
Een op termijn afgelost huis geeft een stuk financiële ruimte. Die ruimte is er nu zelfs al. Ruimte om een dag minder te gaan werken. Meer tijd voor andere zaken, zoals het gezin, hobby's en andere mogelijke interesses. Misschien juist, naast mijn huidige werk, iets heel anders doen. En daar komt de opleiding klassieke massage weer om de hoek kijken. Iets dat mij al heel lang interesseerde. Je kunt wachten, maar je kunt ook een stap nemen. En dat heb ik gedaan. Uit pure interesse. Of ik er ooit iets meer mee ga doen dan in de persoonlijke sfeer - bijvoorbeeld één (halve) dag in de week een praktijk beginnen - valt nog te bezien.
Ook deze opleiding is een stuk ontwikkeling van mij zelf. En dat voelt goed.
Heb jij op latere leeftijd een (vervolg)opleiding gevolgd, bijvoorbeeld naast je werk? En heeft dat volgens jou zijn meerwaarde bewezen? Of ontwikkel je je juist ook graag op andere dan werkgerelateerde onderwerpen?