woensdag 8 februari 2017

Fantástico

Enkele weken geleden schreef ik een blog over het vervullen van mijn wens om samen met zoonlief een voetbalwedstrijd van FC Barcelona te bezoeken. Deze wens bestond al langer en hebben wij heel bewust dit jaar - naast onze doelen - op onze wensenlijst gezet. Afgelopen weekend was het zover! Het was in één woord: fantástico! Of eigenlijk méér dan fantástico!

Wie hier een uitgebreid reisverslag verwacht, kan snel ophouden met lezen :-) Want, dat is niet de essentie die ik met dit blog wil bereiken. De essentie is wel dat ik intens, maar dan ook intens, genoten heb om met zijn tweeën deze beleving te delen.
Natuurlijk, Barcelona is een prachtige stad, met een hele fijne sfeer. De zon die schijnt, de fijne lenteachtige temperatuur. Een boeiende wedstrijd met gepassioneerde toeschouwers. Met niet in de laatste plaats spelers van wereldniveau, die het voetbalspel tot in de fijnste finesses beheersen. En lekker eten, dat kunnen ze daar ook :-)

Maar waar ik nog wel het allermeeste van heb genoten? Van de onbevangenheid van mijn zoon, van zijn oprechtheid, grote dankbaarheid en de intense vrolijkheid (en vele andere expressies) die ik dit weekend veelvuldig op het gezicht van mijn zoon heb gezien. De leuke, grappige, maar ook serieuze gesprekjes. Het samen delen. Het heeft ons beiden zoveel goeds gebracht. Dat merk ik aan alles, óók nu wij weer een paar dagen thuis zijn. Het is een gedeeld moment, een herinnering om nooit, maar dan ook nooit meer te vergeten!

En waar ik altijd heel open ben over de kosten (en ja, het is iets duurder uitgevallen), laat ik dat nu achterwege. Deze beleving was elke cent dubbel en dwars waard! Wat ik dit weekend ook heb geleerd - en dat is wat mij betreft de daadwerkelijke essentie - is dat het samen delen van een beleving, het maken van herinneringen echt onbetaalbaar is! 

donderdag 2 februari 2017

Nieuwe uitdaging!

Bijna een jaar geleden schreef ik een blog waarin ik mij afvroeg of ik mijzelf wel genoeg ontwikkel. In deze blog stond ik uitvoerig stil bij mijn persoonlijke achtergrond, gevolgde opleidingen en certificeringen en het pad dat ik de afgelopen bijna 20 jaar op werkgebied heb gelopen. Ik vroeg mij hardop af wat het volgen van een HBO-opleiding - naast mijn werk - mij brengt voor de toekomst. Het betreffende blog lees je hier nog eens rustig terug.

Eind mei schreef ik een vervolg op deze blog. Het volgen van zowel soft skill cursussen en het behalen van hard skill certificeringen, om bij te blijven op zakelijk vlak, vind ik erg belangrijk. Tegenwoordig wordt daarvoor ook wel vaak de term 'een leven lang leren' gebruikt. Dat geldt niet alleen op zakelijk, maar zeker ook op het privévlak. Zo had ik nooit gedacht dat ik duiken zo leuk zou vinden. Inmiddels ben ik drie brevetten verder en is het een serieuze hobby geworden, waarin ik veel rust en ontspanning vind.

Een jaar geleden heb ik - na een workshop leren masseren - een opleiding tot klassiek masseur gevolgd. In mei slaagde ik voor mijn examen.
Ik liep met het idee rond om mij hierin verder te verdiepen door een allround opleiding of in ieder geval een aantal specialisaties te gaan doen. Wel met de gedachte om hier op termijn - naast mijn werk - iets mee te gaan doen. Die wens is er nog steeds, maar de praktijk is weerbarstiger. Het is een vrij beroep en het aanbod is groot. Je moet je kunnen onderscheiden. Daar heb ik wel ideeën over, maar dan nog zal het geen vetpot worden. Deze werkzaamheden zal mijn huidige baan zeker niet kunnen vervangen, als je het vanuit financieel perspectief bekijkt. Dat hoeft ook niet. Tot de ideeën wat concreter zijn geworden, blijf ik vooral veel oefenen in de privésfeer. Modellen genoeg :-)
Wat ook mee speelt is een andere nieuwe ontwikkeling.

Nieuwe uitdaging

Inmiddels werk ik al weer ruim 15 jaar in de ICT als software tester, waarvan de laatste 7 jaar op senior niveau. Een fascinerend, uitdagend en vooral leuk beroep. Maar wel een beroep dat steeds meer de technische kant op gaat (automatiseren van testen). Hiervoor is in toenemende mate kennis van programmeertalen nodig. Hoewel ik zeker de toegevoegde waarde hiervan zie, heb ik gemerkt dat dit niet de weg is die ik wil in slaan richting de toekomst. Het geeft mij te weinig energie.

Dat roept de vraag op waar ik over vijf tot tien jaar (en verder) zou willen staan. Al langer speel ik met de gedachte, naast mijn persoonlijke bovengenoemde ontwikkeling, om mij meer te richten op informatie-analyse en het ontwerpen van oplossingen, zodat klantwensen in het applicatielandschap van mijn werkgever en haar klanten geïmplementeerd kunnen worden. Feitelijk heb ik een groot deel van deze kennis ook nodig binnen mijn huidige vakgebied.

Toen er in het najaar in mijn team één van de twee collega's vertrok, die zich hiermee primair mee bezighouden, ben ik het gesprek aangegaan met mijn manager en het team. Over de voor deze functie gevraagde competenties beschik ik en heb daarnaast veel inhoudelijke kennis van de systemen. Het team was ronduit enthousiast. En mijn manager ook!

De vervolggesprekken met mijn manager over de overstap naar deze nieuwe functie van applicatie consultant verliepen erg positief. Inmiddels heb ik een voorstel voor een ontwikkelplan gemaakt, waarbij deze week de laatste puntjes op de spreekwoordelijke ´i´worden gezet, zodat het management goedkeuring kan geven. Ik verwacht hier overigens geen problemen.

Concreet houdt dit in dat ik de komende maanden twee opleidingen en in het najaar twee aanvullende modules mag volgen. Volgend jaar rond ik de resterende modules af. De kosten worden gedragen door mijn werkgever, zij het dat ik een studieovereenkomst moet tekenen. De dagen dat ik afwezig ben verdelen wij onderling; ik zal dus wel een aantal extra vakantiedagen moeten opnemen. Maar dat staat in schril contrast met de investering die de werkgever doet. Een goede deal dus :-)

Parallel is de vervanging van mijn functie in gang gezet, en hiervoor is inmiddels iemand aangenomen, zodat ik de werkzaamheden - die vanuit de nieuwe functie verwacht worden - kan gaan oppakken (feitelijk doe ik dat nu al 80% van mijn tijd, dat terzijde).
Na het afronden van de eerste twee opleidingen wordt ook de formele overstap naar de nieuwe functie gerealiseerd.

Al met al mag ik in mijn handjes knijpen met de afgesproken voorwaarden en de gemaakte afspraken. Ik blij, mijn werkgever ook. Want, op deze manier kan ik mij zelf verder ontwikkelen en raakt mijn werkgever de inmiddels opgedane kennis van zijn werknemer niet kwijt en kan deze op een ander vlak worden ingezet. Klinkt goed, nietwaar?

Totaal aantal pageviews