Fantástico

Enkele weken geleden schreef ik een blog over het vervullen van mijn wens om samen met zoonlief een voetbalwedstrijd van FC Barcelona te bezoeken. Deze wens bestond al langer en hebben wij heel bewust dit jaar - naast onze doelen - op onze wensenlijst gezet. Afgelopen weekend was het zover! Het was in één woord: fantástico! Of eigenlijk méér dan fantástico!

Wie hier een uitgebreid reisverslag verwacht, kan snel ophouden met lezen :-) Want, dat is niet de essentie die ik met dit blog wil bereiken. De essentie is wel dat ik intens, maar dan ook intens, genoten heb om met zijn tweeën deze beleving te delen.
Natuurlijk, Barcelona is een prachtige stad, met een hele fijne sfeer. De zon die schijnt, de fijne lenteachtige temperatuur. Een boeiende wedstrijd met gepassioneerde toeschouwers. Met niet in de laatste plaats spelers van wereldniveau, die het voetbalspel tot in de fijnste finesses beheersen. En lekker eten, dat kunnen ze daar ook :-)

Maar waar ik nog wel het allermeeste van heb genoten? Van de onbevangenheid van mijn zoon, van zijn oprechtheid, grote dankbaarheid en de intense vrolijkheid (en vele andere expressies) die ik dit weekend veelvuldig op het gezicht van mijn zoon heb gezien. De leuke, grappige, maar ook serieuze gesprekjes. Het samen delen. Het heeft ons beiden zoveel goeds gebracht. Dat merk ik aan alles, óók nu wij weer een paar dagen thuis zijn. Het is een gedeeld moment, een herinnering om nooit, maar dan ook nooit meer te vergeten!

En waar ik altijd heel open ben over de kosten (en ja, het is iets duurder uitgevallen), laat ik dat nu achterwege. Deze beleving was elke cent dubbel en dwars waard! Wat ik dit weekend ook heb geleerd - en dat is wat mij betreft de daadwerkelijke essentie - is dat het samen delen van een beleving, het maken van herinneringen echt onbetaalbaar is!