Nu hebben wij onszelf altijd voorgehouden dat onze zoon M. pas op zijn twaalfde verjaardag - een half jaar voordat hij naar het voorgezet onderwijs gaat - pas een mobiele telefoon krijgt. Dat is vroeg genoeg, vinden wij. Zo kan hij er beetje bij beetje aan wennen.
In een artikel, waarin onderzoek gedaan is naar het bezit van mobiele telefoons onder kinderen, blijkt dat bijna 20% van de kinderen van 8 jaar al een mobiele telefoon heeft. Dit percentage loopt sterk op: als ze 10 jaar zijn is dat 36%, als ze 11 jaar zijn 61% en vanaf 12 jaar heeft vrijwel elk kind een mobiele telefoon.
Noem ons ouderwets, maar wij zien zagen het nut er niet van in om er nu al - onze zoon M. is 10,5 jaar - mee te beginnen. Wat ook helpt is dat hij er zelf niet naar vraagt. Natuurlijk, wij hebben het er wel eens over onder het avondeten, en dan vertelt hij dat zijn vriendjes die en die smartphone hebben. Hij vraagt dan hoe ze dit kunnen betalen, dat het veel geld is. Hmm... daar valt de appel niet ver van de boom ;-) Kortom: hij vindt het interessant, en dat is het dan ook. Mooi, vooral zo laten :-)
Maar nu, nu komt het. Aan het einde van dit voetbalseizoen stapt hij over naar een andere voetbalclub. De reden van deze overstap doet hier niet ter zake, maar deze voetbalclub ligt niet in onze wijk. Het is een heel stuk verder fietsen, overigens wel via een rustige, veilige route, die wij binnenkort met hem gaan oefenen. Maar toch, stel dat er onderweg wat gebeurt. Fiets kapot, en dan? Staat zoonlief daar. Natuurlijk heeft hij een Nederlandse mond, maar toch... Is het dan toch niet verstandig dat hij dan ons kan bellen?
Toevallig of niet, maar vandaag sprak Y. zijn zus. Ook over dit onderwerp. Zij heeft onlangs haar mobiele abonnement verlengd en heeft gekozen voor een nieuw toestel. Zij gaf aan dat M. haar oude mobiel wel mag hebben. Zo 'oud' is deze overigens nog niet, maar goed :-) Het is erg lief van haar, en op zich valt er ook vanuit veiligheidsoogpunt wel wat voor te zeggen.
Dat brengt ons - los van welke afweging wij maken - op de vraag welke keuze wij zouden maken voor wat betreft een mobiel abonnement of prepaid bellen. Er is heel veel informatie te vinden hierover. De een laat zijn kinderen liever prepaid bellen. Op is op. Anderen kiezen voor een sim only abonnement met 'bel en internet plafond'. Zodra het plafond is bereikt, kan er niet meer gebeld en/of geïnternet worden. Het kind kan dan enkel nog naar een aantal voorgeprogrammeerde telefoonnummers bellen (in geval van nood).
Uitgangspunt is dat hij in geval van nood ons moet kunnen bellen. Een prepaid variant is wat ons betreft meer dan genoeg. Eenmalig een simkaart aanschaffen voor € 5,00 (met € 7,50 beltegoed); daarmee moet hij maar uit de voeten kunnen. De maandelijkse kosten voor een sim only lopen toch al snel op, vanaf zo'n € 10,00 per maand. Dat is op jaarbasis al snel € 120,00. Dat gaat ons te ver. Het gaat er, zoals gezegd, om dat hij ons in geval van nood moet kunnen bereiken. Internetten kan hij thuis (of bij vriendjes) via wifi. Bellen tegenwoordig ook via 'Whats App'. Al vragen wij ons af of hij dat zal gebruiken.
Ook zijn wij er ons van bewust dat wij ons op het opvoedkundige vlak rondom het gebruik mobiele telefoons ook eens moeten gaan verdiepen. Wij willen niet als 'big brother' optreden, maar hem wel zo goed mogelijk voorlichten over de positieve en minder positieve kanten ervan. Maar goed, daar waren wij al eerder mee begonnen toen hij van de tablet gebruik ging maken. Je kunt met deze voorlichting niet vroeg genoeg beginnen. En in gesprek blijven, weten wat er speelt. En dat werkt goed, in ieder geval nog op deze leeftijd :-) Ook heeft hij laatst op school zijn 'social media diploma' gehaald.
Maar goed, wat wij vragen willen: hoe pakken jullie dit aan? Heeft jullie zoon/dochter al een mobiele telefoon, en zo ja om welke reden? Hebben jullie dan voor een sim only abonnement gekozen of voor prepaid? En wat is jullie gedachtegang hierbij?
Er is aan kinderen gedacht door mobiel providers. Ik zie hier een speciale sim-only waarbij je als ouder overzicht hebt/houdt, maar ook, waar nog drie nummers gebeld kunnen worden als het tegoed op is, in geval van nood.Lijkt me ideaal voor een jonge beller.
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.kind-mobiel.nl/sim-only-voor-kinderen/
Ik had deze site inderdaad gezien, maar toch bedankt! :-). Ik krijg alleen wel de indruk dat deze site in het leven is geroepen door de providers zelf.
VerwijderenInmiddels hebben wij besloten in eerste instantie een prepaid kaartje te nemen. Eens kijken hoe het gaat in de komende maanden. Dit kaartje kunnen wij, als dat nodig is, nog altijd later laten omzetten naar een sim only abonnement.
Onze zoon (inmiddels 16) kreeg zijn eerste smartphone aan het eind van groep 8. Dat vonden we voor dochter (10 bijna 11)ook een prima moment. Maar... zij gaat een jaar eerder dan zoon van de bso af en al bijna dit hele schooljaar op donderdag met een vriendinnetje mee. Toen ze in augustus haar arm heel lelijk brak en twee keer geopereerd moest worden, hebben we haar een smartphone gegeven. Een nieuwe die we zelf kochten maar wel met korting door het sim only abo bij Hol.landse Ni.euwe (EUR 80 ipv EUR 175). Kost EUR 8 per maand en op is op (300 belminuten of sms en 500 MB). Ook zoon heeft dit abo. Gaat goed en geen hogere rekeningen. Man kijkt elke twee weken met de kinderen naar hun verbruik zodat ze daar zelf wat inzicht in krijgen. Het bedrag per maand is voor ons geen probleem. Vriendin van dochter heeft een pre paid kaart en daar is elke keer ruzie om. Ze mag het niet opmaken en dat doet ze toch. Ze mag ook niet bellen en ook dat doet ze. Geen zin in hier.
BeantwoordenVerwijderenNic
Nic, bedankt voor jouw uitgebreide reactie. Leuk om te lezen hoe jullie dit hebben aangepakt, hoewel de aanleiding voor het aanschaffen van een telefoon voor dochterlief natuurlijk minder fraai is.
VerwijderenInmiddels hebben wij besloten in eerste instantie toch een prepaid kaartje te nemen. Eens kijken hoe het gaat in de komende maanden. Wij verwachten namelijk dat hij er niet veel mee zal doen, behalve thuis spelletjes spelen enzo. Dat kan via wifi. Dit kaartje kunnen wij, als dat nodig is, nog altijd later laten omzetten naar een sim only abonnement.
Jouw tip om maandelijks even samen te kijken naar het verbruik vind ik een hele goede. Die gaan wij zeker toepassen! :-)
Toen onze dochter dertien jaar geleden naar de brugklas ging wou zij helemaal geen GSM. In die tijd hadden de meeste kinderen op die leeftijd dat ook nog niet. Maar IK heb haar toen een telefoon gekocht en vond het een prettig idee dat ze die bij zich had.
BeantwoordenVerwijderenZe moest elke dag ruim 10 kilometer fietsen om naar school te gaan. Bij mij gingen allerlei scenario's door het hoofd wat er zo al mis kon gaan. Er zat toen een prepaidkaart in en heeft mij een stukje rust gegegen. Er is toch veel veranderd de laatste jaren als kinderen van 8 jaar al een smartphone hebben.
Mocht ik nog kinderen in deze leeftijd hebben gehad zou ik er geen principe zaak van maken op welke leeftijd een kind een telefoon krijgt. Wel zou ik iets verzinnen om de kosten beperkt te houden.
Maar nu ben ik ook iemand die het zelf heel prettig vindt om bereikbaar te zijn.
Sommige krijgen er stress van maar bij mij is het net andersom.
Ook op vakantie vind ik het prettig om met het thuisfront in contact te blijven terwijl mijn man dat net andersom heeft :)
Ik als moeder zou het advies geven om hem een telefoon te geven zodat hij jullie in noodgevallen kan bereiken maar ook om leuke dingen spontaan op dat moment met jullie te kunnen delen.
Fijne zondag nog!
Marloes
Marloes, leuk dat je zo uitgebreid reageert op onze blog! Leuk om te lezen hoe jullie dit destijds hebben geregeld. Tijden veranderen snel, en ondanks dat wij het wel om ons heen zien verbaasden de cijfers ons toch :-)
VerwijderenWij willen er ook geen principe zaak van maken. Het gaat ons met name, zoals jij ook al aangeeft, om het beperken van de kosten. Inmiddels hebben wij besloten in eerste instantie toch een prepaid kaartje te nemen. Eens kijken hoe het gaat in de komende maanden. Wij verwachten dat hij er nog niet veel mee gaat doen, behalve spelletjes en whatsappen. Dit kan thuis via wifi. Dit kaartje kunnen wij, als dat nodig is, nog altijd later laten omzetten naar een sim only abonnement bij deze provider.
Kind heeft sinds groep 7 telefoon. Zelf bij elkaar gespaard en gekocht als tweedekansje bij coolblue. (Google maar). Verder wel abo, omdat prepaid in verhouding heel erg duur is. via miky abo genomen bij Tmobile. 7 euro per maand. Er zit internet op dat heel traag is, maar wel snel genoeg voor whatsapp. Dit zorgt ervoor dat kind nooit een naheffing kan krijgen voor internet gebruik, maar wel met ons kan appen. Ik heb namelijk geen sms in mijn abo zitten.Mia
BeantwoordenVerwijderenMia, ook jij bedankt voor het delen van jouw ervaringen!
VerwijderenEen tweedekansje van dit bedrijf ken ik inderdaad. Er zitten regelmatige interessante aanbiedingen bij.
Inmiddels hebben wij besloten in eerste instantie toch een prepaid kaartje te nemen. Ook al is dat in verhouding duurder qua prijs per belminuut/MB. Eens kijken hoe het gaat in de komende maanden. Wij verwachten dat hij er nog niet veel mee gaat doen, behalve spelletjes en whatsappen. Dit kan thuis via wifi. Dit kaartje kunnen wij, als dat nodig is, nog altijd later laten omzetten naar een sim only abonnement bij deze provider.
Mijn dochter van 9 heeft een mobiele telefoon. Veel interesseert het haar nog niet, 90% van de tijd laat ze het ding (gelukkig) links liggen. De reden dat ze er wel één heeft is dat ik in het weekend vaak moet werken. Ook al is mijn werk op 5 minuten afstand, ik wil dat ze me kan bereiken (we hebben geen vaste telefoon).
BeantwoordenVerwijderenZe heeft prepaid, bij vodafone kun je daar maandbundels opzetten. Voor ons werkt dit nog prima.
Bedankt voor jouw reactie!
VerwijderenIk kam mij voorstellen dat je in jouw situatie hier voor kiest.
Wij denken (en hopen) dat onze zoon er ook niet veel mee gaat doen. Daarom kiezen wij, net als jij, vooralsnog eerst voor prepaid.
Bij alle doemscenario's die als argument gebruikt worden voor een argument om een kind een mobiele telefoon geven, vraag ik me af: "maar hoe deden wij dat vroegah?" :-)
BeantwoordenVerwijderenHihi, ja dat denk ik ook wel eens!
VerwijderenMaar, vroeger hadden we ook geen autogordels terwijl het wél veiliger is. Dus dat het vroeger anders was, wil niet zeggen dat het beter is ;)
Hier drie pubers, alledrie een mobiel gekregen toen ze naar de brugklas gingen. Ze hebben nog steeds een prepaid. Oudste is al 18 jaar. Ze vinden zelf dat ze niet meer nodig hebben terwijl vooral de middelste vastgeplakt zit aan dat ding. Een abonnement moeten ze namelijk zelf betalen en de prepaid krijgen ze van ons omdat we willen dat ze in geval van nood kunnen bellen. Meestal word hij maar 1 keer per jaar opgewaardeerd met € 10,00 incidenteel een keer extra. Zo goedkoop is geen enkel abonnement. Bijna overal heb je wifi ter beschikking. Op de middelbare scholen sowieso, thuis ook en bij vriendjes is gauw de code gevraagd als er geen hotspot is. In de stad op meerdere plaatsen en ga zo maar door. Alleen soms onderweg is er geen wifi en dat is niet erg want dan hebben ze de mobiel ook niet in de handen tijdens fietsen. Mocht er dan iets gebeuren kunnen ze natuurlijk altijd bellen.Heb je een keer geen wifi dan leren ze ook dat het echt niet erg is als ze een keer een uurtje niet bereikbaar zijn via de app. Heel veel van hun vrienden hebben ook een prepaid dus het is hier kennelijk gewoon.
BeantwoordenVerwijderen