Punt uit!

Naast de ambitieuze financiële doelstellingen voor het aankomende jaar, hebben wij begin dit jaar besloten bewust een aantal wensen op te nemen, die geld kosten en waar geen directe financiële besparing tegenover staat. Maar wel comfort, of het 'maken van dierbare herinneringen'. Eén van deze wensen is een bezoek aan een wedstrijd van FC Barcelona, samen met zoonlief.


Al jaren zetten wij een groot deel van ons inkomen (ruim 40%) apart voor het verlagen van de maandlast door maximaal extra af te lossen op onze aflossingsvrije hypotheek en/of in te leggen op de bankspaarhypotheek, het investeren in onderhoud en het comfortabeler maken van ons huis. Nu is het echt niet zo dat wij op een houtje bijten om dit te realiseren, want er is ook voldoende ruimte voor ontspanning en plezier. Uitgangspunt hierbij is een – in onze ogen – gezonde balans tussen optimaal kunnen genieten van ons (gezins)leven nu en zo veel mogelijk voorbereid zijn op de toekomst. 

Eerlijk is eerlijk, het zoeken naar de juiste balans is soms best moeilijk. Aan de ene kant ben ik apetrots op de behaalde financiële resultaten in de afgelopen jaren. Daar is inzet en vasthoudendheid voor nodig. Het wordt een bepaalde routine, waarbij het steeds lastiger wordt om geld uit te geven aan andere zaken, zoals het maken van dierbare herinneringen. 

Dat gevoel, dat kwam ook deze week weer om de hoek kijken. 

Ik had al langer een leuke voetbalwedstrijd op het oog. Zaterdag 4 februari staat namelijk de wedstrijd FC Barcelona (nummer 3) tegen Athletico Bilbao (nummer 7) op het programma. Een grote kans dat alle grote vedetten dan meespelen. Ook de datum valt gunstig, want maandag moet zoonlief natuurlijk wel gewoon weer naar school.
Vol enthousiasme ging ik op onderzoek uit en stelde een mooie reis samen, en plakte er voor twee tientjes zelfs nog een extra dag aan vast. Totaalprijs van deze reis: € 854,00.
En daar komt dat gevoel weer om de hoek kijken: wat een geld voor een trip van drie dagen (inclusief retourvlucht, twee hotelovernachtingen met ontbijt en tickets voor de wedstrijd). En dat is het ook, als ik het rationeel bekijk. Maar als ik het rationeel blijf bekijken, gun ik het mijzelf (en daarmee mijn zoon) dit niet.
Ik besloot naar mijn gevoel te luisteren: ik ga samen met mijn zoon een heerlijk lang weekend naar Barcelona, wij gaan genieten van de stad én de wedstrijd, genieten van het samen zijn als vader en zoon. Dierbare herinneringen maken, die zowel hij als ik altijd bij ons zullen dragen.

Wij gaan, punt uit!